ροιζαίος

-αία, -ον, Μ

ῥοιζήεις*. θορυβώδης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ῥοῖζος «θορυβώδης ήχος» + κατάλ. -αῖος (πρβλ. πηγ-αῖος)].